Doorgaan naar hoofdcontent

De levensreis van Dora 149: van kalfje naar koe.

VOORAF:

 De levensreis  van Dora,
(waar deze blog over gaat,)
op onze boerderij
staat niet op zichzelf.
Het zou model kunnen staan 
voor heel veel koeien-levens.
Regulier en biologisch, groot en klein
Ja, zelfs voor alle dierenlevens op boerderijen!
Onze boerderij
is niet beter als een andere.
Iedere boerderij heeft z'n eigen werkwijze.
Maar heus, iedere boerderij geeft net zo veel
 zorg en aandacht aan zijn/haar dieren, 
als wij!
Dat is waar! Ik kan het weten,
want ik zie het overal om me heen,
 in mijn eigen boerenomgeving.

Er wordt zoveel geschreven en beslist
 over boeren en boerderijen.
Niet alles met respect en waarheidsgetrouw.
Dit doet de sector geen recht,
de mensen die er werken pijn.

"Wie vraagt er nog naar achtergronden
i.p.v. een eigen mening/verhaal voorop te stellen?"

"Wie denkt er eerst nog goed na
 over de gevolgen van 
zijn/haar woorden/daden/beslissingen ? 

Daarom vraag ik:
"Laten we met meer
 respect, begrip en vriendelijkheid
met elkaar om te gaan..."

Vooral nu er in onze sector 
zoveel problemen 
zijn om op te lossen. 

En het is toch logisch? 
Meer begrip, respect en vriendelijkheid
geeft toch een veel beter overleg 
en een prettiger omgang met elkaar?   

Doen dus! 


Dan nu DORA !!

Maak kennis met  onze Dora 149
Geboren op 30 december 2014
(ja,ja 2014! ) 





Wat was het een pracht kalfje!
Geboren uit moeder Dora 142
en vader Stellando
En ze is onverwachts rood! 
Mooi rood welteverstaan!
Ergens in haar genen 
had ze de roodbont-factor in zich. 
De kans dat ze rood zou worden
was niet groot. 
Maar ze is het toch! 
Ik besluit haar te volgen, 
te volgen een leven lang. 
Van kalfje naar pink, 
van pink naar vaars
van vaars naar melkkoe.
En daar zijn we nu ruim 2 jaar later! 
Ik neem je mee op de
levensreis van Dora 149...




De eerste dagen brengt Dora door 
in een klein strohokje. 
Ze krijgt de allereerste melk 
van haar moeder,
die we biest noemen.
Het zit bomvol met afweerstoffen 
die ze goed kan gebruiken, 
haar hele leven ! 
Die eerste dagen letten we 
extra goed op haar.
Want als pasgeboren kalfje 
is ze erg teer en vatbaar 
voor ziektes en kou. 




Al na een paar dagen gaat dit beter. 
Ze staat binnen een dag en dringt goed! 
We zijn er bij mee! 
Een goed, gezond teken. 
Ze krijgt haar oor-nummers in.
en ziet er kwiek uit...  




Na 2 weken 
verhuist ze 
samen met een leeftijdsgenootje 
naar een groter strohok
hier krijgt ze brok en hooi bij.


    



Ze doet het goed, groeit als kool 
en blijkt een rustig kalfje te zijn. 
Wat een combinatie:
dit pracht-kalfje
haar rust en ons
nostalgische achterhuis...





Dora 149.
Waarom een nummer achter de naam?
Omdat we graag willen weten
uit welke familie Dora komt.
Het is belangrijk dat we blijven weten
uit welke koeienlijn koeien/kalfjes komen.
Eigenlijk net als de functie van onze achternaam.
Deze Dora komt uit een Dora-familie
die al vanaf 1972 op ons erf is.
Onze allereerste koe-familie's
stammen af van de jaren 30!

                                                               .


Maar dan, als ze ruim vier maand oud is,
het voorjaar van 2015 is aangebroken, 
mag ze bij de grotere kalveren.
Het melk drinken is nu voorbij.
Ze verhuist naar onze jongveestal.
Daar leert ze aan een voerhek
kuilvoer en mais eten....




Ook zijn er speciale ligboxen.
Daar heeft ze haar eigen plekje
in één van die ligboxen.
En kijk het wordt al een soort van
 "puber"...




Uiteindelijk breekt ook
de zomer van 2015 aan.
Dora is groot genoeg en mag naar buiten!
Er wordt een weitje gemaakt:
waterbakken erbij
brokbakken erbij
een goede afrastering er om heen
 super vers gras
en daar gaat Dora,
naar buiten!!!




Een aantal lezers zullen nu denken:
"wat is er gebeurd met Dora,
wat zijn dat voor vlekken op haar lichaam ?"
Dat is ringschurft, een schimmelinfectie
van de huid die vooral bij kalveren
van deze leeftijd voorkomt.
Meestal gaat het vanzelf over.
Net als bij puistjes.
En, ook net als bij puistjes,
heeft het ene kalf er meer last van
als de andere.
Voor de genezing van ringschurft
is het goed om buiten te zijn.
Je ziet bij Dora de korsten verdwijnen en
haar mooie rode haar weer aangroeien...




Verder is het natuurlijk
 ook gewoon genieten voor Dora.....




Op een meer dan zonnige zomerochtend,
 maakt Dora
iets heel moois mee. 
Vlak voor haar neus 
komt een bruidspaar aangelopen...




En daar
zo heel dichtbij Dora
maakt dit prachtige bruidspaar
de mooiste foto's!
Dora gaat er maar eens
uitgebreid voor liggen...





De hele zomer, herfst en 
zelfs het beginnetje van de winter 
loopt Dora buiten,
Ze groeit uit tot een mooie pink. 
Niet super groot 
maar dat maakt niet uit. 
Ze is gezond! 
Dat is het belangrijkste.
Naarmate de kou toeneemt 
wordt haar vacht dikker....





December 2015 moet Dora op stal.
Het gras is op en
buiten wordt het te koud. 
Ze gaat weer terug naar de jongveestal.
Maar dan op een plek 
waar haar ligbox wat ruimer is
als toen ze nog een kalf was. 
Ze is veel groter nu
heeft meer plek nodig 
en die krijgt ze!
Ook wordt Dora
over haar hele lichaam geschoren.
Zodat ze binnen geen last heeft
van haar dikke vacht.
De hele winter krijgt ze voer op stal.
Ze kent het nu goed ,
als de trekker met wagen er aan komt
gaat al ze in de benen....




Er breekt een nieuw voorjaar aan.... 
Weer mag Dora naar buiten
en wel zo vroeg mogelijk! 
Want waarom binnen als buiten kan?  
Ze is nu een oudere pink,
hoeft nog niet gemolken te worden
en de brok die ze kreeg als kalf
is nu niet meer nodig.
Voor zulk soort pinken 
hebben we altijd een prachtig plekje!
Bij rivier "De Vecht" in Ommen.
Net als veel andere boeren
hebben ook wij
een stuk land op afstand 
van de boerderij. 
Dit zijn ideale stukken 
om een zomer lang 
"pinken op te weiden".
Meer als water en mals gras 
zijn ze immers nu nu niet nodig.
Dus de boer hoeft ook niet
altijd aanwezig te zijn. 





Aan alles komt een eind,
dus ook
aan deze lange mooie zomer
aan de Vecht.
In oktober,
 als het gras op is
gaat Dora terug naar huis. 
Alleen... 
....er is wel wat gebeurd met Dora. 
Ze is drachtig geworden....





Maar Dora heeft pech en geluk tegelijk,
Ze moet zolang mogelijk op de wei blijven
 rond onze boerderij.
We zijn namelijk 
een nieuwe stal 
voor onze koeien aan het bouwen.





De pech is:
dat er tijdens dit bouwen
even geen plek is voor haar.
Ze moet, hoog-drachtig als ze is,
toch zolang mogelijk buiten blijven.
Nu kan een koe goed tegen kou
maar het heeft natuurlijk zijn grenzen.
Af en toe voeren we Dora bij. 

Het geluk is:
als ze gekalfd heeft is de schuur
grotendeels klaar en mag ze in
eenfonkel nieuwe stal!
Met veel ruimte 
en voor elke koe een 
zacht diepstrooiselbed,
o.a. gevuld met fijn gesneden stro.





Op 29 december 2016
kan ook Dora dan eindelijk naar binnen.
Alles is nog niet klaar in de nieuwe stal 
dus gaat ze tijdelijk in de oude ligboxen .
Maar het lijkt er op 
dat ze er wel blij mee is.
Effen relaxen.... 





16 januari 2017 is het zover,
het kalfje van Dora wordt geboren,
een vaarskalfje. 
Dora 156.
Moeder en dochter maken het goed.
Wat zijn we er blij mee.... 




We leggen haar in het hokje 
 waar ook haar moeder
 ooit in zat en deze blog mee begon.....




Ondertussen mag Dora 
naar de nieuwe stal, 
bij onze koppel melkkoeien.  
zo'n zachte ligbox uitproberen...




Met haar rustige karakter
is zo opgenomen bij de 
andere melkkoeien.
Dat is ook wel eens anders.
Vaak komen een aantal koeien
even kijken en orde bepalen
als er een nieuweling bijkomt.
Maar Dora is de rust zelve,  
en zie hoe goed dat gaat...




Dora is nu een vaars geworden.
Zo noemen we een pink 
die gekalfd heeft.
's Avonds gaat ze voor eerst door onze 
"nog oude melkstal"
Het gaat goed maar toch...
Zelfs voor 
een rustige koe is het effen wennen..
Na een paar dagen gaat het prima! 
Heerlijke melk geeft ze....






Terug naar haar kalfje.
Nee, het lijkt niet echt op de moeder, 
Ze heeft de zwartbonte kleur
van haar vader....





Zo rustig als haar moeder is
zo druk is dit kalfje!
En sociaal!
Ze doet niets liever als spelen
met haar leeftijdgenootjes....




Zo heeft ieder dier
een eigen karakter.
Ja, we kennen al die karakters,
Net zoals we weten wat ze nodig zijn
voor een goede levensreis.

Volgens mij heeft deze blog
dit wel laten zien....
Daarom eindigt mijn blog hier,
terwijl de levensreis
van de Dora 149
en al onze dieren 
hopelijk nog lang doorgaat!!









Veel liefs en de hartelijke groeten, 
ook namens Dora 149.


P.s.  Dora en ik wensen alle bestuurders heel veel wijsheid toe! 


Het vervolg van deze levensreis gaat  verder in de volgende blog: 





Reacties

  1. ohhh wat mooi om te zien, Ina, ik vind de levensreis prachtig en ja, ik heb er héél veel moeite mee als het kalf weg moet van de moeder na de eerste biest, eigenlijk puur om de mens van dienst et zijn, omdat die de melk wil drinken, di e eigenlijk voor het kalf is... terwijl als je gaat lezen over melk en het drinken er van, blijkt dat het helemaal niet zo gezond is als men wel beweert, het doet mij persoonlijk pijn, en ik weet niet hoe een kalf dat ervaart, een dier denkt en beleeft de dingen anders, maar zo'n jong dier weghalen van de moeder... de moeder met hormonen in haar lijf van het bevallen.... wie kan zeggen wat haar gevoel is, ik beleef het als iets akeligs, en dit lieve Ina is beslist géén aanval op de boeren, want zonder boeren kunnen wij niet leven, dat beseffen heel veel mensen niet, maar ik ben me er terdege van bewust, maar dit stukje.... ja dat doet mij persoonlijk pijn, en naarmate ik ouder wordt, steeds meer. de cyclus is hier weer rond... en ik heb genoten van dit heerlijke blog, hoop nog heel lang bij je te mogen lezen ❤

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Als "kind van de boerderij" heb ik genoten van dit blog. Zoveel herkenbaars ook al is het is het al lang geleden. En ook zoveel nieuwe dingen lees ik hier. Dat moet ook want zoals toen zou een boer niet overleven in deze tijd. Toch zijn er ook wel ontwikkelingen waar ik me zorgen om maak. Maar niet om kalfjes bij de moeder weghalen of slachttechnieken of dergelijke. Misschien komt dat (juist) omdat je er mee opgegroeid bent en geleerd hebt dat dieren geen mensen zijn en dat er verschil in hun leven is. Bedankt voor je blog. Super.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Genoten van het verhaal, de foto's.
    Respect voor mens en dier en bovenal liefde, daar wordt de wereld mooier van.

    Dankjewel dat ik even mee mocht genieten van Dora.

    Groetjes,
    Hilly

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Lieve Ina, ik heb mijn adem ingehouden, tot dat ik wist dat alles goed ging met Dora en daarna met haar kalf. Zo boeiend verteld, Ina!!!
    Ik wens jullie nog heel veel geluk tussen de dieren die jullie lief zijn, te samen met elkaar. Want alleen waar liefde woont zijn zulke verhalen mogelijk.

    Welbedankt voor het delen.
    Ria

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Wat een super mooi verhaal! Heb 'm gedeeld met mijn vrienden! Groet, een collega boerin.

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Dank je wel voor het reageren op onze blog !

Populaire posts van deze blog

GENIET-trekkers!

 GENIET-trekkers Het was een bijzonder jaar voor ons boeren.  Maar ook voor de burgers. Wat zagen ze veel boze boeren en  boze trekkers voorbij komen. Helaas was er ook veel overlast.  Vlak voor de kerst hebben veel boeren iets  "terug willen doen".  Bij ons in Ommen waren er  4 jonge enthousiaste boerinnen  die hun kwaliteiten bij elkaar gegooid hebben. om iets moois te organiseren... Volgens mij is het gelukt!  Ik ben trots op die jonge boerinnen!  Ik mocht hier een filmpje van maken.  met hetzelfde doel als zij hadden... Om van te GENIETEN!  Zie hier de GENIET-trekkers !  Geniet ervan !  En van deze gelegenheid maken we gebruik  om u alvast een goed 2023 toe te wensen!  Met veel momenten  om van te GENIETEN ! 
TE TE veel stikstof.... Stikstof . Het is een mooi goedje.  Maar het is er TE veel.  En overal waar TE voor staat is niet goed he?  Behalve TEVREDEN.  Dat weten we allemaal.  Van onze grootmoeders en grootvaders.  Dus er moet wat aan gedaan worden... Alles in rep en roer.  Want er is al TE lang niets aan gedaan.  En zo langzamerhand  is er een TE groot probleem.  Het neemt alles mee.  De natuur, de bouw, onze huizen, onze wegen, ons leven. Alles.  Althans dat wordt er gezegd.  Maar wat is waar?  Weet jij het ?  De echte waarheid?  Iedereen heeft zijn of haar eigen waarheid.  Met of zonder gedegen onderzoek.  Met of zonder eigen belang. Met of zonder doorzichtigheid.  Maar we gaan er wat aan doen!  We hebben een dader:   "De boeren!"  Zij zijn het probleem  en gaan dit oplossen!  Dat is fijn!  Want dan kunnen we verder.  Ook met al het andere waar TE  voor staat. TE veel vliegen naar TE verre reizen. TE veel eten wat van ver komt en  TE veel bewerkt is. TE veel verpakkingen om