De levensreis van Dora 149: van kalfje naar koe.

VOORAF:

 De levensreis  van Dora,
(waar deze blog over gaat,)
op onze boerderij

staat niet op zichzelf.

Het zou model kunnen staan 

voor heel veel koeien-levens.
Regulier en biologisch, groot en klein
Ja, zelfs voor alle dierenlevens op boerderijen!

Onze boerderij
is niet beter als een andere.
Iedere boerderij heeft z'n eigen werkwijze.
Maar heus, iedere boerderij geeft net zo veel
 zorg en aandacht aan zijn/haar dieren, 
als wij!
Dat is waar! Ik kan het weten,
want ik zie het overal om me heen,
 in mijn eigen boerenomgeving.

Er wordt zoveel geschreven en beslist
 over boeren en boerderijen.
Niet alles met respect en waarheidsgetrouw.
Dit doet de sector geen recht,
de mensen die er werken pijn.

"Wie vraagt er nog naar achtergronden
i.p.v. een eigen mening/verhaal voorop te stellen?"

"Wie denkt er eerst nog goed na
 over de gevolgen van 
zijn/haar woorden/daden/beslissingen ? 

Daarom vraag ik:
"Laten we met meer
 respect, begrip en vriendelijkheid
met elkaar om te gaan..."

Vooral nu er in onze sector 
zoveel problemen 
zijn om op te lossen. 

En het is toch logisch? 
Meer begrip, respect en vriendelijkheid
geeft toch een veel beter overleg 
en een prettiger omgang met elkaar?   

Doen dus! 


Dan nu DORA !!

Maak kennis met  onze Dora 149

Geboren op 30 december 2014

(ja,ja 2014! ) 

Wat was het een pracht kalfje!

Geboren uit moeder Dora 142

en vader Stellando

En ze is onverwachts rood! 

Mooi rood welteverstaan!

Ergens in haar genen 

had ze de roodbont-factor in zich. 

De kans dat ze rood zou worden

was niet groot. 

Maar ze is het toch! 

Ik besluit haar te volgen, 

te volgen een leven lang. 

Van kalfje naar pink, 

van pink naar vaars

van vaars naar melkkoe.

En daar zijn we nu ruim 2 jaar later! 

Ik neem je mee op de
levensreis van Dora 149...

De eerste dagen brengt Dora door 

in een klein strohokje. 

Ze krijgt de allereerste melk 

van haar moeder,

die we biest noemen.

Het zit bomvol met afweerstoffen 

die ze goed kan gebruiken, 

haar hele leven ! 

Die eerste dagen letten we 

extra goed op haar.

Want als pasgeboren kalfje 

is ze erg teer en vatbaar 

voor ziektes en kou. 

Al na een paar dagen gaat dit beter. 

Ze staat binnen een dag en dringt goed! 

We zijn er bij mee! 

Een goed, gezond teken. 

Ze krijgt haar oor-nummers in.

en ziet er kwiek uit...  

Na 2 weken 

verhuist ze 

samen met een leeftijdsgenootje 

naar een groter strohok

hier krijgt ze brok en hooi bij.

    

Ze doet het goed, groeit als kool 

en blijkt een rustig kalfje te zijn. 

Wat een combinatie:

dit pracht-kalfje
haar rust en ons
nostalgische achterhuis...

Dora 149.

Waarom een nummer achter de naam?

Omdat we graag willen weten

uit welke familie Dora komt.

Het is belangrijk dat we blijven weten

uit welke koeienlijn koeien/kalfjes komen.

Eigenlijk net als de functie van onze achternaam.

Deze Dora komt uit een Dora-familie

die al vanaf 1972 op ons erf is.

Onze allereerste koe-familie's

stammen af van de jaren 30!

                                                               .

Maar dan, als ze ruim vier maand oud is,

het voorjaar van 2015 is aangebroken, 

mag ze bij de grotere kalveren.

Het melk drinken is nu voorbij.

Ze verhuist naar onze jongveestal.

Daar leert ze aan een voerhek

kuilvoer en mais eten....

Ook zijn er speciale ligboxen.

Daar heeft ze haar eigen plekje

in één van die ligboxen.

En kijk het wordt al een soort van

 "puber"...

Uiteindelijk breekt ook
de zomer van 2015 aan.

Dora is groot genoeg en mag naar buiten!
Er wordt een weitje gemaakt:
waterbakken erbij
brokbakken erbij
een goede afrastering er om heen
 super vers gras
en daar gaat Dora,
naar buiten!!!

Een aantal lezers zullen nu denken:

"wat is er gebeurd met Dora,

wat zijn dat voor vlekken op haar lichaam ?"

Dat is ringschurft, een schimmelinfectie
van de huid die vooral bij kalveren

van deze leeftijd voorkomt.

Meestal gaat het vanzelf over.

Net als bij puistjes.

En, ook net als bij puistjes,

heeft het ene kalf er meer last van
als de andere.

Voor de genezing van ringschurft

is het goed om buiten te zijn.

Je ziet bij Dora de korsten verdwijnen en

haar mooie rode haar weer aangroeien...

Verder is het natuurlijk
 ook gewoon genieten voor Dora.....

Op een meer dan zonnige zomerochtend,

 maakt Dora

iets heel moois mee. 

Vlak voor haar neus 

komt een bruidspaar aangelopen...

En daar

zo heel dichtbij Dora

maakt dit prachtige bruidspaar

de mooiste foto's!

Dora gaat er maar eens

uitgebreid voor liggen...

De hele zomer, herfst en 

zelfs het beginnetje van de winter 

loopt Dora buiten,

Ze groeit uit tot een mooie pink. 

Niet super groot 

maar dat maakt niet uit. 

Ze is gezond! 

Dat is het belangrijkste.

Naarmate de kou toeneemt 

wordt haar vacht dikker....

December 2015 moet Dora op stal.

Het gras is op en

buiten wordt het te koud. 

Ze gaat weer terug naar de jongveestal.

Maar dan op een plek 

waar haar ligbox wat ruimer is

als toen ze nog een kalf was. 

Ze is veel groter nu

heeft meer plek nodig 

en die krijgt ze!

Ook wordt Dora

over haar hele lichaam geschoren.

Zodat ze binnen geen last heeft

van haar dikke vacht.

De hele winter krijgt ze voer op stal.

Ze kent het nu goed ,

als de trekker met wagen er aan komt

gaat al ze in de benen....

Er breekt een nieuw voorjaar aan.... 

Weer mag Dora naar buiten

en wel zo vroeg mogelijk! 

Want waarom binnen als buiten kan?  

Ze is nu een oudere pink,

hoeft nog niet gemolken te worden
en de brok die ze kreeg als kalf
is nu niet meer nodig.

Voor zulk soort pinken 

hebben we altijd een prachtig plekje!
Bij rivier "De Vecht" in Ommen.
Net als veel andere boeren

hebben ook wij

een stuk land op afstand 

van de boerderij. 

Dit zijn ideale stukken 

om een zomer lang 

"pinken op te weiden".

Meer als water en mals gras 

zijn ze immers nu nu niet nodig.

Dus de boer hoeft ook niet

altijd aanwezig te zijn. 

Aan alles komt een eind,

dus ook
aan deze lange mooie zomer
aan de Vecht.

In oktober,

 als het gras op is

gaat Dora terug naar huis. 

Alleen... 

....er is wel wat gebeurd met Dora. 

Ze is drachtig geworden....

Maar Dora heeft pech en geluk tegelijk,

Ze moet zolang mogelijk op de wei blijven

 rond onze boerderij.

We zijn namelijk 

een nieuwe stal 

voor onze koeien aan het bouwen.

De pech is:

dat er tijdens dit bouwen

even geen plek is voor haar.

Ze moet, hoog-drachtig als ze is,

toch zolang mogelijk buiten blijven.

Nu kan een koe goed tegen kou

maar het heeft natuurlijk zijn grenzen.

Af en toe voeren we Dora bij. 

Het geluk is:

als ze gekalfd heeft is de schuur

grotendeels klaar en mag ze in
eenfonkel nieuwe stal!

Met veel ruimte 

en voor elke koe een 

zacht diepstrooiselbed,
o.a. gevuld met fijn gesneden stro.

Op 29 december 2016

kan ook Dora dan eindelijk naar binnen.

Alles is nog niet klaar in de nieuwe stal 

dus gaat ze tijdelijk in de oude ligboxen .

Maar het lijkt er op 

dat ze er wel blij mee is.

Effen relaxen.... 

16 januari 2017 is het zover,

het kalfje van Dora wordt geboren,

een vaarskalfje. 

Dora 156.

Moeder en dochter maken het goed.

Wat zijn we er blij mee.... 

We leggen haar in het hokje 

 waar ook haar moeder

 ooit in zat en deze blog mee begon.....

Ondertussen mag Dora 

naar de nieuwe stal, 

bij onze koppel melkkoeien.  

zo'n zachte ligbox uitproberen...

Met haar rustige karakter

is zo opgenomen bij de 

andere melkkoeien.

Dat is ook wel eens anders.

Vaak komen een aantal koeien

even kijken en orde bepalen

als er een nieuweling bijkomt.

Maar Dora is de rust zelve,  

en zie hoe goed dat gaat...

Dora is nu een vaars geworden.

Zo noemen we een pink 
die gekalfd heeft.

's Avonds gaat ze voor eerst door onze 

"nog oude melkstal"

Het gaat goed maar toch...

Zelfs voor 

een rustige koe is het effen wennen..

Na een paar dagen gaat het prima! 

Heerlijke melk geeft ze....

Terug naar haar kalfje.

Nee, het lijkt niet echt op de moeder, 

Ze heeft de zwartbonte kleur
van haar vader....

Zo rustig als haar moeder is

zo druk is dit kalfje!

En sociaal!

Ze doet niets liever als spelen

met haar leeftijdgenootjes....

Zo heeft ieder dier

een eigen karakter.

Ja, we kennen al die karakters,

Net zoals we weten wat ze nodig zijn

voor een goede levensreis.

Volgens mij heeft deze blog

dit wel laten zien....

Daarom eindigt mijn blog hier,

terwijl de levensreis

van de Dora 149

en al onze dieren 

hopelijk nog lang doorgaat!!

Veel liefs en de hartelijke groeten, 

ook namens Dora 149.


P.s.  Dora en ik wensen alle bestuurders heel veel wijsheid toe! 

Het vervolg van deze levensreis gaat  verder in de volgende blog: 

https://boerenlevenrokeserf.blogspot.com/2020/01/vervolg-van-de-bijzondere-levensreis.html