Doorgaan naar hoofdcontent

Posts

Posts uit oktober, 2011 tonen

magische mais

Mais dat is wat, bijna magisch .  Het oogsten is altijd een happening... De happening was al tijden aan de gang. We zijn bezig met nieuwe silo's.   En dat zat niet altijd mee.   Maar nu lijkt het toch wat...  De laatste loodjes worden gelegd. Of liever gezegd geveegd en gekit. Ik moet wel wennen aan het strakke geheel. Hartstikke praktisch natuurlijk, maar niet zo'n romantisch boerenbeeld.. De kerels klagen dat ik er nog geen foto's van heb gemaakt. Bij deze dus... Opeens ontdek ik de mooie silhouetten. Van de jonge boer die veegt, en de oudere die kit. Maar dan plotseling komt toch die dag,  dat het hakselen begint..!!.  We beginnen 'achter aan bos' Alle stukken hebben een naam.  Vaak zijn ze genoemd naar de ligging of degene van wie het ooit was. Het is niet te geloven maar tusen de hakselaar, de mais en de koeien ligt een nieuwe weg. Heerlijk zo'n fototoestel, even wachten tot er geen vrachtautos zijn  en hup,  het

pompoenen

Wat moet ik schrijven, even weet ik het niet  Er gebeurt net iets te veel om ons heen.  Ik hou het maar bij de pompoenen. Van onze pompoenenboog. Eigenlijk maar een simpel iets. We hebben alles weer kaal gemaakt.  Voordat de vorst dit doet. Soms gebeurt er zoveel, dat je alleen een simpel iets vermeld. Het zij zo.    Een gedichtje, wat ik ooit eens vond; Blijf je dromen dromen ze zijn alleen bij jouw bekend  blijf opstaan en doorgaan ook al word je vaak afgeremd Een nee hoeft geen nee te zijn  misschien een andere weg om te kiezen want als je het niet probeert  zal je altijd verliezen.  geschreven door door mw. Kniep-Moser. Goed weekend en tot het volgende  wat langer logje.  

De "van alles wat week'

Je hebt van die weken dan heb je  "van alles wat". Dit was er zo een. Daarom dit logje ook maar  "van alles wat". De bloembakken tegen ons oude achterhuis  zijn nog verrassend mooi. Eerst waren ze gevuld met violen. Daarna heben we er "van alles wat"  in gedaan. De bloemen weten van geen ophouden, wind, regen, herfst... Niets lijkt ze tegen te houden. Als  er wat zonnestralen bij komen lijkt het net of  hier nog een stukje zomer bestaat. Maar schijn bedriegt... Vaak  is het koud, nat en donker buiten. De koeien lopen soms nog buiten, soms binnen. De koeien kiezen vaak zelf om binnen te zijn. Jawel ook zij hebben hun voorkeur. De rooie zijn graag buiten. Even lijkt het dan of we een rooie veestapel hebben. Ook nu weer: schijn bedriegt.... In de stal ligt de rest, bijna allemaal zwart. Ik hou van de rooie... Zelfs onze ouwe trouwe Hennie 142 is buiten. In mijn andere weblog kreeg ze al eens alle aandacht. Nu t