Roke's Erf Boerenleven

Hoe moet het zijn... Hoe moet het zijn om te horen dat je geliefde, je kind, je vader, je moeder  er niet meer is...  Hoe moet het zijn om te merken  dat het  levenloze, o zo geliefde  lichaam  ver en onbereikbaar is... Hoe moet het zijn. om te verlangen  naar een afscheid, volwaardig met  liefde en respect.....  Hoe moet het zijn als mensen vechten  ten koste van je geliefde, je kind, je vader, je moeder wat levenloos op je wacht... Hoe vreselijk moet dit zijn...  Sterkte... Sterkte...  Sterkte... Zo veel... Voor ieder  die dit meemaakt! 

Alles groeit bloeit en doet ...  Het seizoen is begonnen  en vaak is het gezellig druk.  Mijn tuin heeft het ook druk  want ze laat keer op keer  weer nieuwe bloemen bloeien... Oranje...   Ja zelfs de tuin  doet met de oranje gekte mee... Raar he?  Zo hier en daar  beslist de mens  wat onkruid is en wat niet.  Onkuid staat niet in de tuin. Vanzelfsprekend.... Maar bloeit rustig  op een hoekje van ons erf.  Heus niet minder mooi  als de bloem in de tuin.  Raar he ?  Het mooiste "onkruid" is de berenklauw.  Hij staat er hoor !  Op de rand van ons erf . Nee, niet gevaarlijk.  Op gepaste afstand.  Maar ze is zo groot  Dat ze ook van afstand   indruk maakt.... Op een avond  als juist de laatste zonnestralen  besluiten neer te dal...

Wat een prachtige dagen hadden we. en even zoveel prachtige bezoekers ! Nee, we zijn nog niet open.  Nog steeds niet.  In Jip en Janneke taal zeg ik altijd:  "Omdat we een échte boerderij zijn."  Eerst moet het drukke voorjaar voorbij zijn.  En dan...?   Dan gaan we "los".   Of in goed Nederlands Gaan we open.  Maar laat ik terug gaan  naar onze prachtige bezoekers onze kleine prachtige bezoekers   die tóch gekomen zijn...  Kijk hier kwam er één  toen de wilde pruimenbloem nog bloeide. de Dagpauwoog.  Is ze niet supermooi  tussen alle wit-gele bloemetjes ?    Maar eerlijk is eerlijk,  de eerste kleine prachtige bezoeker was de Kleine Vos het laatste herfstblad  was zijn eerste landingsplaats.  Ja, ja de dikke hommels  zijn uiteindelijk ook gekomen... ze delen hun plekje  m...