De zachte kant ....

De zachte kant....

Tijden veranderen, 
maar iets 
wat stevig in je gebeiteld zit,
veranderd nooit
 moet er toch soms uit. 
De ochtendwandeling bijvoorbeeld. 
Vooral,
als het mooi is buiten,
het mee beleven, 
er zijn, 
het vastleggen..
Bij deze.... 
Ik ben er weer. ... :) 

Ik ben vertrokken voor de zon op kwam. 

Altijd leuk om de 

zonsopgang mee te maken.

Al zoek ik het dit keer 

laag bij de grond, 

negeer een beetje de felheid 

van de opkomende zon.

De heideplantjes bekijk ik even van dichtbij 

Ze tonen nu zo zacht. 

De heide zit hier in de grond. 

Echte zandgrond hier.

Daardoor komt ze 

zo hier en daar 

vanzelf op

En nu zuinig op zijn!  

Want heide verdwijnt he? 

Als je er niet zuinig op bent.

Het is koud buiten

maar de sfeer is zo prachtig!  

Pasteltinten rondom, 

overal waar je kijkt! 

Via de eeuwen oude Galgravensloot, 

loop ik naar de  

ruim 80 jaar oude Grensweg.

 Witte weilanden naast me,

kwetterende vogels boven me, 

een haas die voor voor me uit rent. 

Ja ja, ik ben er weer....

Deze oude zandweg.  
Is altijd mooi! 
De makers van deze weg
zullen het nooit zien.
Het waren Joodse arbeiders.
die in de oorlog, 
 vanuit kamp Arriën
  deze weg aan moesten leggen. 
Pas hoorde ik van een familielid 
dat iemand deze arbeiders 
wel eens had gesproken .
Ze zeiden 
"We zijn aan het oefenen, 
voor als we straks 
nog harder moeten werken,
 in Duitsland." 

Dus ergens….
ergens,
wisten ze er iets van....

Ik loop verder….
Het is zo mooi, 
In alle rust…
Ik mijmer: 
"Wat een tegenstelling, 
het ontstaan van deze weg.
en de serene schoonheid van nu." 

Ineens doorkruist 
een bijzondere ontdekking mijn  gedachten: 
"Op ons eigen erf 
was helemaal geen rijp 
Maar hier wel, heel veel!"

Het is ongekend mooi! 

En kijk, de heide hier! 

Daar zie je toch duidelijk verschil! 

Zoveel meer winterse versiersels

als op ons erf. 

Inmiddels komt de zon 

steeds hoger.

 Voor me 

wordt daardoor 

 de wereld helder, 

de kleuren feller, 

 en de contouren strakker.

 Achter me 

blijft de wereld zacht.

Het tegenlicht 

houdt de kleuren gedempt

 en warm. 

Bijzonder,

 ik kan nu kiezen 

in welke wereld ik wil zijn….

De felle 

 of de zachte... 

 Naast me

Is het plotseling 

een drukte van jewelste ! 

Een groepje eenden houden daar 

een bijeenkomst.

Sorry, ik kan het niet laten, 

Ik doe even een stapje naar ze toe.

Helaas, 

ze kunnen mijn aanwezigheid 

 niet waarderen....

Oke, 

Ik kies tóch 

voor de zachte wereld. 

die is zo vredig en mooi....

Ik  probeer details vast te leggen...

In de verte zie ik nog de buurtjes 

 te ver om ze te spreken.  
maar niet te ver om even uitbundig zwaaien
"Dag buurtjes
Tot volgend jaar!"  

2026

En voor een ieder die dit leest. 

Oók tot volgend jaar! 

Een mooi jaar gewenst! 

 

Met nog een tip voor dit hele nieuwe jaar.

 "Kies 

waar je kan 

voor de zachte kant 

van het leven.

de liefdevolle....".