Plots is het zo ver.
Ik sta in de tuin.
In alle rust
Het overvalt me...
Het was een lange, drukke en
bijzondere zomer.
De tijd ontbrak
om even in alle rust
in de tuin aan het werk te gaan.
Best jammer, want ik doe het zo graag.
Of gewoon een wandeling
over ons ruime boerenerf,
Struinen door ons kleine bosperceeltje.
Of met de hond langs de sloot.
En er daarna
een blog over schrijven....
Niets van dit al.
Corona maakte dat veel mensen
in eigen land vakantie vierden,
de maatregelen voor de vakantiegangers
talloos waren
en de zoektocht naar een corona-proef uitje
nogal eens bij onze boerderij terecht kwam.
Het was aanpoten
om alle gezinnetjes te helpen,
genoeg aandacht te geven,
het erf op orde te houden,
de boodschappen te doen,
het eten op tijd klaar te hebben,
nog eens een keer te helpen bij het melken,
kalfjes voeren,
en ten slotte zelf nog even
de nodige rust pakken.
Nee, het is geen klagen.
We hebben
heel veel mensen zien genieten
van ons erf en boerderij.
En hoe mooi is dat?
Telkens weer opnieuw
doet het je glimlachen en blij maken.
Even bestaat er dan geen kloof
tussen boer, burger of politiek
In tegendeel
de gasten op ons erf,
genoten volop,
speelden, praatten, relaxten,
verbaasden zich,
waren verwonderd
en vooral
zagen dat het goed was
op onze boerderij.
Zonder uitleg.
Gewoon door hetgeen
ze mochten doen en zien.
En ik ben zo trots
op al deze bezoekers.
Die het tegendeel lieten zien
van de verbale agressie
die de samenleving zo vaak teistert.
in allerlei discussie punten.
Er was zo'n plezierige harmonie
tussen onze boerderij en de bezoekers.
Even hielden ze net zoveel van
onze koeien,
onze bloemen,
onze werkwijze
onze leefwijze als wij.
Een kloof wordt gemaakt
door de mensen die
"hard schreeuwen"
Letterlijk of figuurlijk.
"Schreeuwen",
om hun eigen gelijk te krijgen.
Gelukkig
hoe vol het erf ook;
er werd niet "geschreeuwd".
Maar puur genoten.
Uit gegaan van al het goede en mooie
een boerderij te bieden heeft.
En hierbij wil ik ze een stem geven.
via deze blog.
Voor degene die niet
schreeuwen om hun gelijk,
die het goede zoeken in elkaar.
Daarvan kunnen genieten.
Belangstelling tonen.
Bereid zijn te luisteren.
Heus,
er zijn er veel meer dan je denkt.
Je hoort ze niet,
je ziet ze niet,
maar daarom zijn ze er wel.
En zó belangrijk zijn ze!
Laten we deze lieve mensen
een heel groot
podium geven.
Zodat we dit prachtige voorbeeld
kunnen volgen....
En wat een uitgangspunt zou dat zijn
bij welk probleem dan ook,
Eerst samen
genieten, praten, lachen, spelen, relaxen.
Uitgaande
van het goede in elkaar.
Daarna samen om tafel
om problemen
proberen op te lossen.
Maar terug naar nu,
mijn warme september dag.
De meeste gezinnetjes
zijn weer naar huis.
Ik pluk mijn dag
hier in de tuin.
Hopeloos achterstallig onderhoud
zie ik.
Maar ook...
de laatste bloemen
die nog hun best doen
zo mooi mogelijk te zijn...
De vlinders,
de talloze bijtjes,
de enkele libelle,
die langs de bloemen zoeft.
Wat zijn er zo samen nog veel!
Plots overvalt het me
de rust om me heen,
de schoonheid van
de bloemen en de beestjes.
Dit moment
gaat diep in mijn hart
naar binnen....
De natuur overvalt mijn hart totaal.
'Maakt me dankbaar en gelukkig.
Ik pak mijn fototoestel.
Daar gaat ie...
Alle vlinders,
beestjes,
moeten op de gevoelige plaat
om een nieuwe blog te maken.
 |
Ze zijn zo mooi!
Net zo mooi als de harmonie van afgelopen zomer tussen onze bezoekers en de boerderij.
|
Hé
ik zie ineens
boven de bloemen
precies voor de grote stal.
een viertal witte vlinders!
Geweldig !
Natuurlijk,
ook dát moet tussendoor
gefotografeerd.
Daarna toch maar weer verder.
Hup aan het werk!
Die volle kruiwagen
kan zo niet blijven staan.
Er moet wel wat gedaan worden!
Ik leeg hem op de onkruid-bult in ons bosje
en wil weer terug naar de tuin
Maar dat gaat zomaar niet !
Een kleine fladderaar in de buurt
heeft duidelijk andere plannen.
'Houd me staande
en...
overvalt me in mijn hart....
Ina wat heb ik genoten van dit.
BeantwoordenVerwijderenDe foto's, jouw schrijven zo in harmonie.
De koeien op de foto zien er blij uit.
Het is er allemaal nog, de dingen die gelukkig maken in deze hectische tijd.
Een fijne herfst gewenst en groet,
Hilly