Doorgaan naar hoofdcontent

De kastanje bloeit rood !!!



Wie kent de oude kastanje 
van de Hervormde kerk in Dedemsvaart nog? 
Nee helaas, 
ik heb er geen foto van. 
Zo'n grote oude dikke boom was het, 
daar achter de kerk.
Hij was rood-bloeiend,
oud, groot, monumentaal en imposant! 
Hij gaf een enorme schaduw! 
Dat laatste weet ik eigenlijk nog het beste. 
Een bijzondere sfeer gaf het,
karakteristiek
 maar vooral heel mooi! 

Waar ik nu benieuwd naar ben : 
"Wie kent de geschiedenis van deze boom?" 
Ik zou het graag willen weten. 
En wie het weet,
 zou die mij dit willen zeggen? 
Een berichtje doen? 

Waarom ? 
We hebben er een nazaat van 
en er liggen voor mij
 veel persoonlijke herinneringen, 
dierbare, mooie....





Als kind kwam ik er. 
Samen met mijn ouders naar de kerk.
Maar ook, met vriendinnen
 naar het kinderkoor, Polyhymnia. 
Maar als je te vroeg was:
"Effen wachten, spelen, kletsen, 
daar onder die enorme boom." 
Die zoveel schaduw gaf!  
Als kind was dit echt 
indrukwekkend veel! 
Alsof er een 
heel mysterieus gebied
te ontdekken was
onder deze boom.

Later was deze boom 
een stille getuige
op de achtergrond 
terwijl we elkaar het jawoord
 gaven in deze kerk. 






Door een zeer plaatselijke wervelstorm 
is de markante boom geveld.

Alweer een heel aantal jaar geleden,
 helaas weet ik geen datum. 

Mijn vader heeft destijds 
van deze boom 
kastanjes bewaard, 
in de grond gedaan. 
De kastanjes werden piep-kleine bomen. 
Na een paar jaar 
kwam hij bij ons 
met een tweetal van deze mini-boompjes.
om ze op ons erf 
te planten. 
"Ze bloeien rood." zei die.
Ze werden in ons bosje geplant, 

Wij hebben bij het planten 
van de mini-boompjes 
nooit gedacht 
aan de grote boom 
van de kerk van Dedemsvaart.

Regelmatig ging onze pa 
bij een bezoek aan ons 
naar zijn boompjes toe. 
Om te kijken hoe ze het deden. 
"Ze gaan rood bloeien." 
 meldde hij ons daarbij.  

"Ja pa" 
zeiden we dan
 en gingen door met ons werk. 
In al die jaren dat ze er nu staan
 hebben we de boompjes nooit zien bloeien. 
laat staan dat ze rood bloeien. 





Afgelopen zondag liep ik door ons bos. 
Een stuk pad 
is al een paar maanden onbegaanbaar. 
Omgevallen dennen 
versperden daar de boel. 
Maar nu kan ik er weer langs. 
Er zijn wat bomen doorgezaagd 
en een kleine doorgaan 
is weer mogelijk. 

Daardoor zie ik de de kastanjes ook weer. 
"Opnieuw groter gegroeid", 
denk ik .
Althans de één,
de ander heeft het wat moeilijk.

Ik kijk omhoog.
En..... 
de grootste van de twee bloeit! 
Ja echt, hij bloeit !! 
Ik kan het wéér niet laten 
en maak wéér veel te veel foto's. 
Maar dit is zo bijzonder!! 
De eerste keer in al die jaren !! 
En...... 
Hij bloeit rood !!!!

 Terug in huis 
zoek ik wat informatie op internet. 
Ja hoor, ik lees dat het klopt: 
 "Een kastanje bloeit pas na 10 a 15 jaar."

Het is maandagmorgen, 
ik knip een tak van de kastanje. 
Na het boodschappen doen in Dedemsvaart,
ga ik naar mijn ouders. 
Ik neem de tak mee.

Deze week zijn ze al 63 jaar getrouwd. 
Even horen wat voor boodschappen
 er nog moeten komen 
én deze mooie tak laten zien....

Als ik binnenkom herkennen ze
 beiden de tak. 
Direct !!! 

"Ja pa, hij bloeit rood."




Ma pakt het fototoestel, 
geeft het aan pa. 
Want pa wil altijd foto's maken,
van de bijzondere dingen....

Ze vertellen me het verhaal 
van de imposante boom 
van de Hervormde kerk. 
Natuurlijk 
hadden ze me dit toen ook al verteld. 
Natuurlijk 
wist ik het ergens van binnen nog wel. 
maar nu komt het echt binnen. 

Ik bewaar het verhaal 
op deze blog
voor jullie 
zoals altijd
om van te genieten .

Maar nog meer 
in mijn  hart
en op ons erf...





Reacties

  1. Wat een mooi verhaal! 63 jaar getrouwd, hartelijk gefeliciteerd!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. geweldig, hoe je de dingen later pas écht op waarde kunt schatten hé :-)
    gefeliciteerd Ina, wat een mooi getal 63 :-)

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Dank je wel voor het reageren op onze blog !

Populaire posts van deze blog

GENIET-trekkers!

 GENIET-trekkers Het was een bijzonder jaar voor ons boeren.  Maar ook voor de burgers. Wat zagen ze veel boze boeren en  boze trekkers voorbij komen. Helaas was er ook veel overlast.  Vlak voor de kerst hebben veel boeren iets  "terug willen doen".  Bij ons in Ommen waren er  4 jonge enthousiaste boerinnen  die hun kwaliteiten bij elkaar gegooid hebben. om iets moois te organiseren... Volgens mij is het gelukt!  Ik ben trots op die jonge boerinnen!  Ik mocht hier een filmpje van maken.  met hetzelfde doel als zij hadden... Om van te GENIETEN!  Zie hier de GENIET-trekkers !  Geniet ervan !  En van deze gelegenheid maken we gebruik  om u alvast een goed 2023 toe te wensen!  Met veel momenten  om van te GENIETEN ! 
TE TE veel stikstof.... Stikstof . Het is een mooi goedje.  Maar het is er TE veel.  En overal waar TE voor staat is niet goed he?  Behalve TEVREDEN.  Dat weten we allemaal.  Van onze grootmoeders en grootvaders.  Dus er moet wat aan gedaan worden... Alles in rep en roer.  Want er is al TE lang niets aan gedaan.  En zo langzamerhand  is er een TE groot probleem.  Het neemt alles mee.  De natuur, de bouw, onze huizen, onze wegen, ons leven. Alles.  Althans dat wordt er gezegd.  Maar wat is waar?  Weet jij het ?  De echte waarheid?  Iedereen heeft zijn of haar eigen waarheid.  Met of zonder gedegen onderzoek.  Met of zonder eigen belang. Met of zonder doorzichtigheid.  Maar we gaan er wat aan doen!  We hebben een dader:   "De boeren!"  Zij zijn het probleem  en gaan dit oplossen!  Dat is fijn!  Want dan kunnen we verder.  Ook met al het andere waar TE  voor staat. TE veel vliegen naar TE verre reizen. TE veel eten wat van ver komt en  TE veel bewerkt is. TE veel verpakkingen om

De levensreis van Dora 149: van kalfje naar koe.

VOORAF:  De levensreis  van Dora, (waar deze blog over gaat,) op onze boerderij staat niet op zichzelf. Het zou model kunnen staan  voor heel veel koeien-levens. Regulier en biologisch, groot en klein Ja, zelfs voor alle dierenlevens op boerderijen! Onze boerderij is niet beter als een andere. Iedere boerderij heeft z'n eigen werkwijze. Maar heus, iedere boerderij geeft net zo veel  zorg en aandacht aan zijn/haar dieren,  als wij! Dat is waar! Ik kan het weten, want ik zie het overal om me heen,  in mijn eigen boerenomgeving. Er wordt zoveel geschreven en beslist  over boeren en boerderijen. Niet alles met respect en waarheidsgetrouw. Dit doet de sector geen recht, de mensen die er werken pijn. "Wie vraagt er nog naar achtergronden i.p.v. een eigen mening/verhaal voorop te stellen?" "Wie denkt er eerst nog goed na  over de gevolgen van  zijn/haar woorden/daden/beslissingen ?  Daarom vraag ik: "Laten we met mee